Historia osadnictwa między XV a XVIII wiekiem
Powi�zane artyku�y:
Najstarszym przysiółkiem Palowic jest wspomniany wyżej Hochołóg, położony 1 km na południe od wsi. To już w 1308 r. jest mowa o młynie, stawie młyńskim i czarnym lesie. Ewenementem historycznym jest to, iż źródła pisane, znane obecnie, wymieniają na 70 lat ulice: Bełkowska i Szkolna nazwana drogą publiczną (strata publica). Na grobli przy tej drodze zostało założone w 1433 r. książęce cło drogowe, które w 1534 r. przyniosło 1 floren dzierżawny. W 1603 r. owe cło nabyło miasto Żory. Miasto Żory uzyskało w 1577 roku od cesarza Rudolfa przywilej odbywania dwóch jarmarków rocznie. Stan ten trwał do XVII wieku, w którym władze pruskie zezwoliły na odbywanie trzech dodatkowych jarmarków w roku. Dla potrzeb zaopatrzenia lokalnego ludności miasta odbywał się tygodniowo jeden targ. Jarmarki i targi odgrywały podstawową rolę w handlu wewnętrznym. Czego się nie miało w domu, kupowało się - jak w przypadku Palowic - na jarmarku w Żorach. Jarmarki były bardzo ludne i obfitowały w najrozmaitsze towary. Z tego też względu, jak można domniemywać, myto drogowe w Żorach przyniosło w 1581 r. 147 złotych. W życiu wiejskim wyróżnić można było: siodłaków czyli pełnołanników, kmieci, zagrodników i chałupników. Sołtysów nazywano wówczas włodarzami, dopiero w późniejszych czasach sołtysami lub wójtami, (od połowy XIX wieku - naczelnikami gminy). Sołtysi byli całkowicie zależni od władzy dominialnej. Podstawowymi miarami w handlu były : korzec, czyli szefel pruski - 16 miarek albo mac (np. 1 korzec ziemniaków ważył około 50 kg), oraz siąg - 3,34m3.
Koloniści nie potrafili utrzymać się w ciężkich warunkach, odsprzedawali swoje parcele tutejszym mieszkańcom. W latach 1774 - 1780 powstaje na ziemi rybnickiej dziesięć osad niemieckich: Karkoszki, Marusze, Podbucze, Rzędówka, Obszary, Orłowiec, Pawłów k. Palowic, Kucharzówka, Ruptawiec i Skrebeńsko.
Kolonia Pawłów, w j. niemieckim Paulsdorf, powstała w 1773 r. a budowana była do 1776 r. Posiadała 17 gospodarstw chłopskich po 8 mórg każda. Oddalona o pół kilometra od wsi nie zachowała w użyciu potocznym swojej nazwy. Dziś każdy używa określenia : Kolonia, zaś o nazwie Pawłów wie, co najwyżej znikoma część palowiczan. Na owej mapie z 1736 r. kolonia Pawłów oczywiście nie istnieje, podobnie jak też nie ma sąsiadującej z Palowicami Zazdrości. W roku 1777 założona została jeszcze jedna kolonia palowicka: Matystal, wj. niemieckim Mathesasthal, położona 1 km na zachód od wsi przy drodze do Szczejkowic. Podobnie jak Pawłów liczyła 17 gospodarstw chałupniczych o 10 - 12 morgach każde. Mieszkało tu kilka ludzi o niemieckich nazwiskach: Sommer, Rückert, Hartmann. Polska nazwa tej koloni Maciejowiec, podobnie jak wspomniany wyżej Pawłów, nie przyjęła się; palowiczanie używają w potocznej mowie - nieco spolszczony Matystal.
