Początki szkolnictwa

Dawniej szkolnictwo oparte było na szkołach parafialnych, które nadzorowane były przez inspektorów dekanalnych – księży. Dzieci z Palowic, które chciały się uczyć, zmuszone były uczęszczać do pobliskich Woszczyc. Najstarsza wiadomość o tamtejszej szkole parafialnej pochodzi z 1720r. Pod koniec XVIIIw., w skutek polepszenia się systemu oświaty, nauczyciele woszczyccy początkowo raz, a później 3 razy w tygodniu dochodzili do Palowic. Nauka odbywała się w języku polskim. Uczono czytania, pisania, matematyki oraz religii; nie było żadnych pomocy szkolnych.

Pierwszym nauczycielem, który dochodził do Palowic był Gajda. Od 1801r. na stałe zamieszkał w Palowicach, do których oprócz Pawłowa, Wytrzęsowa i Matystala przyłączyły się Szczejkowice. Szkoła nie miała stałego miejsca – była ruchoma (nauczano w wielu różnych domach). W 1804r. szkoła została urządzona w budynku gorzelni Emanuela von Tlucka (groziła zawaleniem). W 1807r. odbyła się pierwsza wizytacja władz pruskich w palowickiej szkole. Przez następne 14 lat nauka odbywała się w karczmie. Później, do 1828r., uczono w prywatnym, wynajętym od Jana Musioła domu. W tym okresie dzieci uczyły się średnio 3-4 razy w tygodniu. Gajda nie był jedynym nauczycielem. Oprócz niego uczyli również: Jakub Stoszek, Mentel, Kubitsch, Liska.